Skracanie zbóż jest praktyką stosowaną przez większość producentów rolnych.
Można nawet powiedzieć, że jest stałym punktem ich kalendarza. Zabieg ten stosuje się m.in. w przypadku zbóż ozimych. Jego głównym celem jest regulacja wzrostu roślin, a także wzmocnienie odporności zbóż na wyleganie. Co więcej, rośliny, których łodygi zostały skrócone, silniej rozwijają korzenie. Dzięki temu zyskują dostęp do większej ilości wody oraz składników mineralnych, co przekłada się na wyższe plony.
Zmniejsza także ryzyko tego, że zboża zostaną zniszczone przez suszę. Skracanie zbóż przeprowadza się za pomocą odpowiednich preparatów chemicznych, takich jak proheksadion wapnia, trineksapak etylu czy etefon. Powodują one pogrubienie ścian komórkowych, hamują ich wydłużanie się, a także zwiększenie średnicy łodygi.
Kiedy jest najlepszy czas na skracanie zbóż?
Momentem, w którym można rozpocząć skracanie pszenicy czy innych zbóż, jest moment po zakończeniu krzewienia. Rozpoczyna się wtedy faza strzelania w źdźbło. Czasem, w którym największa część producentów rolnych decyduje się na regulację, jest faza pierwszego kolanka (BBCH 31), która ma miejsce około 2 tygodnie od rozpoczęcia strzelania w źdźbło. Jest to jednak tylko przybliżony termin, który zależy od wielu czynników, takich jak pogoda. Regulacja musi być jednak wykonana w odpowiednich warunkach. Jej termin jest uzależniony od tego, jak wcześnie rozpocznie się sezon wegetacyjny, ale także od pogody. Skracanie zbóż jest zabronione, gdy występują jeszcze przymrozki – rośliny po regulacji są bardziej wrażliwe, zatem mróz mógłby je zniszczyć. Problematyczna może być także susza. W takim wypadku należy przesunąć zabieg na późniejszy termin. Co więcej, jeśli pierwszy okaże się nieskuteczny, można go także powtórzyć w późniejszej fazie wzrostu. Pod odnośnikiem skracanie zbóż znajdziesz wszystkie niezbędne informacje potrzebne do prawidłowego przeprowadzenia procesu.
